Iguazu en al 2 keer een kort tripje naar Brazilië

Dag 98:
Vandaag was een rustige dag. We hadden bewust niks gepland omdat Elise vandaag nieuws kreeg vanuit thuis. Het was gelukkig best lekker weer, dus we hebben de hele dag lekker in onze bikini in het zonnetje gelegen, wat gekaart, series gekeken en dat was het wel zo'n beetje. Die avond waren we na het eten nog een spelletje aan het doen. Het spelletje heette shithead. De man achter de bar in het hostel vroeg of hij mee mocht doen. Ik verstond alleen niet: "Can I join you" maar "What game are you playin", dus ik zei shithead. Elise en Milou begonnen keihard te lachen, want die dachten dat die man dacht dat ik heb keihard uitschold voor klootzak.. : p In het hostel kwamen die dag nog 2 Nederlanders en een Frans meisje. Milou en ik zijn die avond gaan poolen met hen en daarna hebben we weer een nieuw kaartspelletje van ze geleerd, wat lijkt op ons eigen kaartspelletje, maar dan met wat extra regels :) Het was uiteindelijk best wel een gezellige avond.

Dag 99:
Vandaag moesten we de auto terug brengen en wat dingen regelen voor onze volgende bestemming. We hadden een hostel geboekt wat wat meer in het centrum lag, zodat ze daar de auto op konen halen. We hebben dus eerst de auto terug gebracht. We kwamen er alleen achter dat we niet genoeg geld hadden om de rest van de auto te betalen, dus we moesten nog even pinnen. We zijn eerst naar het hostel gereden en vervolgens gevraagd waar de dichsbijzijnde pinautomaat was en daarheen gelopen. Er bleek echt een megarij voor te staan, dus Milou is vast terug gegaan om tegen de man van de auto te zeggen dat het iets langer zou gaan duren. Uiteindelijk bleken de pinautomaten daar leeg te zijn, dus moesten we ook nog doorlopen naar een andere, gelukkig zat daar wel geld in :p Gelukkig vond de man van de auto het niet heel erg dat we de auto wat later in kwamen leveren. Na de auto was het tijd om het vervoer te regelen naar onze volgende bestemming. We gingen eerst even voor de zekerheid uitzoeken hoe duur het was om te vliegen, maar dat was zo'n 200 euro duurder dan de bus, die maar ongeveer 100 euro was, dus ja, we gaan heerlijk 24 uur lang in de bus zitten naar Puerto... We zijn naar de busterminal gegaan om bustickets te boeken en vervolgens was het tijd voor lunch: empanadas!! We hebben og een potje gekaart, wilde in de stad wat winkeltjes in, maar blijkbaar sluiten ze hier elke dag de winkels tussen 13:00 en 17:00. Fiesta, terwijl het hier niet eens heel warm is.. Dus zijn we maar terug gegaan naar het hostel. We hebben onderweg even boodschappen gedaan en op tijd gekookt, want we wilden die avond weer naar de film. Uiteindelijk duurden het allemaal toch weer langer en hield ook dat op. Dus wat hebben we allemaal in Salta gedaan: nou, niet zo veel eigenlijk :p Die avond hebben we uiteindelijk op Elise haar tablet een thriller gekeken en de chips opgegeten en de corona opgedronken die we voor de bioscoop hadden gekocht :p

Dag 100:
Onze bus vertrekt vandaag om 15:15. Daarvoor wilde we nog even winkeltjes in, want de winkels zijn open van 9:00 tot 13:00, dus dat kon :p Ik wilde nog een lange dunne broek, omdat ik er maar 1 heb en mijn spijkerbroeken momenteen niet echt aan kan. Helaas waren alle kledingwinkels of heel duur of heel ordinair.. Uiteindelijk hebben we bij de MC donalds koffie gedronken en gekaart en ons mentaal voorbereid op een hele lange busreis. Gelukkig heb ik veel series en een film gedownload, dus ik vermaak me wel even. We keken best wel op tegen deze busreis, omdat we geen full cama bedden konden krijgen.. Uiteindelijk kwamen we de bus in en bleken we alsnog hele luxe stoelen te hebben, waarbij er maar 3 op een rij zitten ipv 4, dus super breed, mega veel beenruimte en ze konden alsnog best wel plat. Elise was al allemaal houdingen aan het bedenken dat ze misschien zelfs wel op haar buik kon slapen en het kon, echt comfortabel was het alleen niet :p Milou en ik zijn begonnen met bloodline, een serie waarvan ik vier afleveringen had gedownload, daarna kregen we heel mooi getimed ons avondeten, waarvan we ons wel een beetje afvroegen of we uberhaupt nog wat kregen, want dat was pas om 9 uur. Na het eten ben ik gaan slapen.

Dag 101:
Ik werd de volgende ochtend om 8 uur weer echt wakker. Toen moesten we nog twee uurtjes voor onze buswissel. Bij de wissel hebben we even een wandelingetje gemaakt om onze benen te strekken en vervolgens moesten we nog 5 uur in een iets minder luxe bus. Daar ben ik vervolgens begonnen aan een andere serie, waar ik ook 4 afleveringen van had gedownload. Ik baalde er nu een beetje van dat ik van die eerste niet gewoon 8 afleveringen had gedownload, want nu heb ik 2 spannende series die ik af wil kijken.. Na de busreis was het tijd om een ziekenhuis op te zoeken voor mijn wond.. Dit keer kreeg ik geen VIP behandeling en duurde het mega lang. Toen ik eindelijk aan de beurt was heb ik maar even gevraagd of het echt nodig was om elke keer nog naar het ziekenhuis te gaan. Het zag er namelijk best wel oke uit. Ze heeft me een recept voor een zalfje, een potje desinfectiemiddel en wat gaasjes meegegeven en zei, alsjebliest ga het zelf maar doen! Mooi :) Geen ziekenhuisbezoekjes meer aankomende week. Dat maakt het reizen wel een stukje makkelijker :p Na het ziekenhuisbezoekje was het even opfrissen en toen zijn we uitgebreid uit eten geweest. Je kan Argentinië niet verlaten zonder ergens een goede steak te hebben gegeten, dus we hadden op tripadvisor wat opgezocht. Het zag er behoorlijk chique en duur uit, maar het viel enigszins mee. Ik had een biefstuk met portsaus en een glas rode wijn en ookal zat ik stampesvol, ik moest en zou nog een toetje nemen, want ze hadden chocolade fondant :D Alles was super lekker. De tweede keer was alleen iets minder lekker. Ik heb tijdens mijn reis echt heel weinig vlees gegeten en nu had ik ineens een megahomp van 300 gram. Dat kon mijn maag denk ik niet helemaal hendelen, want ik ben de hele nacht naar de wc gerent.. Gelukkig was het het waard, want het eten was echt heel lekker, misschien wel de lekkerste biefstuk die ik ooit gegeten heb ;) Elise en Milou zijn nog de stad in geweest die avond, maar ik heb lekker in mijn bedje gelegen.

Dag 102:
Vandaag werd ik gelukkig weer topfit wakker. Ik kon zelfs niet wachten om een lekker ontbijtje te halen, want ik had echt honger :p Gelukkig maar. Ik voelde me zelfs 10x fitter dan Elise en Milou, want die waren een beetje brak :p Na het ontbijt hebben we ons klaar gemaakt en zijn we naar de Braziliaanse kant van de Iguazu watervallen geweest. Vanaf de Braziliaanse kant kost het niet zo veel tijd, dus dat konden we mooi vandaag nog even doen :) We gingen rond een uur of 12 weg. We liepen eerst langs de pinautomaat en vervolgens wilde we naar de bus terminal lopen om vanaf daar de bus te pakken. Onderweg kwamen we een taxichauffeur tegen die voor 200 pp ons er naartoe wilde brengen en weer terug zou brengen. Wij dachten dat het bestt een goede deal was, want de bus was 80 pesos (we dachten enkele reis, dus vandaar dat we dachten dat het best wel een goede deal was, maar dat viel vies tegen toen we er achter kwamen dat het retour was ;)). Maar we zijn dus in de taxi gestapt en het liep allemaal super vlot. We waren zo de grens over naar Brazilië. Wel weer een hoop stempels in ons paspoort voor alleen even een dagje watervallen. De taxichauffeur kon ook heel goed Engels en hij kon ons heel goed vertellen wat er nog meer te doen was, hoeveel tijd je overal aan kwijt zou zijn en wat je het beste kon combineren. De watervallen aan de Braziliaanse kant hebben het mooiste panoramma uitzicht over de watervallen, maar het is maar een klein gedeelte en ook een kleine wandeling, dus we waren daar na 3 uur wel klaar. Het was wel echt ontzettend gaaf. Het was aan het begin een beetje als een pretpark. Je kocht een kaartje en moest vervolgens tussen de rekken door in de rij voor de bus. Gelukkig is het laagseizoen en is er dus geen rij en konden we gelijk instappen. Met de bus kwam je uit bij een wandelpad en op dit pad had je een hele hoop mooie uitzichten op de watervallen. Je werd vergezeld door een soort wasberen. Het waren geen echte wasberen, want ze hadden een lange snuit. Je moest nog voor ze uitkijken ook, want ze stolen vanalles op zoek naar voedsel en ze kunnen ook hard bijten. Dus goed je spullen opbergen :p Aan het eind van het wandelpad kwam je uit bij een soort steiger waar je op kon lopen, waardoor je heel dicht bij de watervallen kon komen. Door het harde neervallen van het water ontstaat er een soort damp van water, dus je wordt ook best wel nat daar. Het was echt ontzettend indrukwekkend om te zien hoeveel water er naar beneden kwam. Het zijn ook de breedste watervallen ter wereld. Nadat we van het uitzicht hadden genoten zijn we terug gelopen naar de bus en doorgelopen naar het vogelpark.  De taxichauffeur had ons verteld dat er tegenover de watervallen ook een vogel rescuepark zat, dus daar zijn we daarna heen gegaan. Ze hadden er heel veel mooie soorten vogels en in sommige hokken kon je ook in, onder andere een hok met toekans. Milou had een plastic tasje met eten vast en ze werd zo'n beetje aangevallen door een van de toekans, omdat ze dat tasje wilde hebben. Uiteindelijk maar even het tasje opgeborgen. Het was wel heel gaaf om de toekans van zo dichtbij te zien. Natuurlijk niet in het wild dit keer, maar toch. Ook nog een paar mooie vogelfoto's gemaakt. Misschien moet ik echt vogelaar worden :p We waren preciess op 6 uur klaar in het park (de tijd dat het dichtging en dat we hadden afgesproken met onze gids taxichauffeur). Hij vertelde ons wat er nog meer te doen was, onder andere een mijn met kristallen gesteenten en een van de grootste dammen ter wereld, dus we besloten met hem af te spreken voor de dag erna, zodat hij ons naar 1 van de 2 kon brengen. Welke zouden we dag erna wel zien. In het hostel zouden we gaan bbqen, maar dat ging uiteindelijk niet door, dus zijn we met een groepje vanuit het hostel ergens in de stad wat gaan eten. Daarna zijn we weer terug gegaan naar het hostel en hebben we daar drankjes gedaan en bierpong gespeelt. Uiteindelijk bleef er een klein groepje over en gingen we allemaal nummers uit elkaars landen meezingen. Vooral de Fransman die Ik leef niet meer voor jou van Marco Borsato ging meezingen was fantastisch :p Ook Verdampt ick lieb dich kon hij fantastisch meezingen! Uiteindelijk wilde we de stad in. Twee jongens die tijdens hun reis een soort vrijwilligers werk doen in het hostel wilde ook mee en zouden afgelost worden door een Argentijnse jongen die daar betaald werkte. Hij zat buiten in een stoel te slapen en was echt met geen mogelijkheid wakker te krijgen.. Hij was super bezopen. Toen die echt nergens op reageerde heb ik maar een pijnprikkel gegeven om te kijken of we geen ambulance hoefde te laten komen, maar daar reageerde hij gelukkig op. Hij ging wel gewoon weer verder slapen. Uiteindelijk stond hij uit het niets op en ging hij naar de bali. Hij zei dat hij gewoon kon werken en ging vervolgens ergens anders weer verder slapen. Elise en ik wilde een torentje op zijn hoofd bouwen met bekertjes, maar dat vond de rest zielig, dus helaas geen toren voor ons :p Uiteindelijk zijn we maar gewoon gegaan en kwamen we uit bij een soort klein kroegje waar ze hele chille techno muziek draaide, wat hier best wel zeldzaam is, want alles wat ik tot nu toe heb gehoord in Zuid-Amerika is reageton of popmuziek van jaren geleden :p Al met al een leuke avond gehad dus ;)

Dag 103:
Vandaag werd ik wel ietwat brak wakker gemaakt door Milou.. We hadden om 12 uur de taxi en we hadden besloten om naar de mijnen te gaan. Het weer wat vandaag niet fantastisch en dat was grotendeels binnen. Het was best wel gaaf om te zien, want het waren gewone rotsen met tussendoor ineens een soort kristallen spots. De meeste waren paars, maar er waren daar heel veel verschillende soorten stenen. We kregen een korte rondleiding in het Engels, dus dat was heel interessant. De tour eindigde uiteraard in de winkel, waar we ons ook nog even hebben uitgeleefd, daarna zijn we met onze prive gids/taxichauffeur terug gegaan naar het hostel. Onderweg terug kwamen we nog langs het drielandenpunt, waar Paraguay, Brazilië en Argentinië samenkomen. De landen zijn gescheiden van elkaar door een rivier die daar een sort kruising vormt en in tweeën splitst. Best gek om vanuit daar gewoon drie landen te kunnen zien. Toen we op een gegeven moment vanuit de souvenirswinkeltjes daar terug wilde lopen naar de taxi begon het keihard te regenen. De taxi kwam even voorrijden, maar alsnog werd je van twee meter in de regen lopen echt kletsnat.  Na het drielandenpunt zijn we terug gegaan naar het hostel. Het regende echt heel hard. Er liep echt een soort rivier over de weg en we hadden onze eigen waterval in de tuin, waar het water echt keihard naar beneden goot vanaf het dak. Ook de electriciteit was uitgevallen, dus het was gezellig met de kaarsjes aan. Elise had even een powernap nodig en Milou en ik hebben met wat anderen in het hostel gekaart. Vervolgens zijn we met een redelijk groepje uit het hostel naar een pizzaria geweest om vervolgens in het hostel weer (wat een verassing) gekaart :p en op tijd naar bed, want vooral ik en Elise waren behoorlijk moe van de avond ervoor.

Dag 104:
Vandaag lekker rustig aan gedaan in de ochtend en vervolgens zijn we naar de Dam gedaan. Aan het ontbijt zat er een jongen uit Engeland bij die nog geen plannen had voor vandaag, dus we vroegen of hij met ons mee wilde, dat scheelde weer in taxikosten ;) We gingen weer met dezelfde taxi gids :p Voor de derde dag op rij in dezelfde taxi. We moesten voor de Dam weer de grens over naar Brazilië, want de Dam lag half in Brazilië en half in Paraguay, dus we zijn heel officieel gezien ook in Paraguay geweest, helaas geen stempel van gekregen, omdat het echt alleen de Dam was..  Wel heel veel stempels van Argentinië en Brazilië nu :p De dam waar we naartoe gingen was enorm. Het is de enagrootste ter wereld, maar degene met de meeste elektriciteitsproductie ter wereld. 80% van de elektriciteit van Paraguay komt door de dam en bij Brazilië is dat 15 %. Helaas was het geen regenseizein (helaas dit keer :p), want dan stroomt de dam ook boven water en nu zag je bijna geen water stromen, omdat het onder water er uit komt. Het was alsnog heel indrukwekkend om te zien. We deden daar een tour en je reed onder andere ook met de bus langs de turbines die echt megagroot waren en over de dam, wat heel gek is, want aan de ene kant staat het water heel hoog en aan de andere kant heel laag. Er werd vanalles uitgelegd over de Dam. Onder andere ook allemaal grappige feitjes. Dat er bijvoorbeeld ijzer is gebruikt waarmee je meer dan 300 eifeltorens kan bouwen en dat er 30 keer zoveel water stroomt als de watervallen van Iguazu, wat dus een van de sterktste watervallen ter wereld is. Echt best wel interessant en iets waar we zonder onze taxichauffeur nooit waren geweest. Na de tour was er nog een filmpje die we konden bekijken, maar dat was eigenlijk meer een soort reclamefilmpje en daarna zijn we weer terug gegaan met de taxi naar ons hostel. In het hostel hebben we weer wat kaartspelletjes gedaan met wat mensen in het hostel en vervolgens zijn we in de stad met z'n drieën dit keer wat gaan eten. Een soort wokrestaurant, dus ik kon lekker loempia's eten. Na het eten zijn we terug gegaan naar het hostel, waar het nog wel even gezellig was. Een broer en zus uit Nieuw-Zeeland konden een soort acrobatiek, wat iedereen op een gegeven moment ging proberen, wat in sommige gevallen best komisch was. Ik vroeg naar bed gegaan, want de volgende dag ging de wekker om 7 uur, omdat we de hele dag naar de Argentijnse kant van de watervallen gaan.

Dag 105:
Vandaag dus vroeg de wekker, even snel douchen, ontbijt halen, was inleveren en bustickets kopen en vervolgens naar de watervallen. We waren daar uiteindelijk rond half 10. Er waren in totaal 4 routes die we wilde doen. Twee korte wandelroutes van ieder ongeveer 4 km, 1 lange route van 7 km en een treinritje naar de dead throat (de plek waar heel veel water naar beneden komt). We begonnen met een route die bovenlangs de watervallen liep, zodat je bovenlangs alle watervallen liep en zag van dichtbij hoe het naar beneden stroomde. We kwamen langs een paar hele mooie uitzichten. Vervolgens namen we het treintje naar de dead throat. Het voelde echt een beetje als het treintje door Disneyland Parijs, want het ging nog geen 5 km/uur en was zo'n open treintje :p We kwamen uitiendelijk bij een pad, wat in totaal nog 1 km en 1 km terug was en je kwam uit bij de dead throat. Het was echt heel erg spectaculair. Er stroomde zoveel water naar beneden. De waterdamp kwam ook helemaal omhoog, dus je bleef ook niet helemaal droog :p Echt heel gaaf om te zien! Vervolgens zijn we weer terug gelopen en hebben we de route onderlangs de watervallen gedaan, waarbij je de watervallen van een lager level kan zien, wat weer andere mooie uitzichten opleverde. Tussendoor wilde we nog even ergens lunchen, maar het was behoorlijk lastig om een plekje te vinden om rustig te eten, want overal liepen een soort langneuzige wasberen rond en die stolen alles en kunnen ook hard bijten. Op een gegeven moment zaten we aan een tafeltje en toen stak er een gewoon zijn neus door de gleufjes op zoek naar onze koekjes :p Niet heel relaxed eten. Uiteindelijk hebben we dus ergens op een stoepje gegeten waar de kust redelijk veilig was. Vervolgens wilde we de laatste en langste route doen. Dit was een soort jungle route, waarbij je niet echt langs de watervallen liep, maar wel uitkwam bij 1 kleine waterval en je schijnt hier best wel veel dieren te kunnen spotten. Helaas vertelde iemand ons dat hij dicht was, maar hij kon niet vertellen waarom. Hij zei dat we het aan de parkrangers moesten vragen, maar na een aantal keer vragen hebben we de parkrangers niet gevonden :p Helaas hield de laatste route dus op voor ons. Het was ook al 3 uur, dus opzich ook een mooie tijd om terug te gaan. We namen de bus terug en zijn vervolgens in de stad nog even wat winkeltjes gaan bekijken. Daarna hadden we geluk, want er was gratis pizza in het hostel die avond. We hadden eigenlijk besloten om wat gezonds te eten, maar gratis pizza daar kan je geen nee tegen zeggen ;) Het was heel gezellig. Er waren niet zoveel mensen over in het hostel, alleen twee meisjes uit Engeland, een jongen uit Zwitserland, een meisje uit Duitsland en een paar die tijdens hun reis in het hostel werkte, maar daardoor was het juist wel heel gezellig. We hebben aan 1 tafel pizza gegeten en vervolgens nog allerlei spelletjes gedaan. Onder andere een spel, waarbij je woorden moet verzinnen en anderen moeten met dat woord dan een verhaal vertellen en dan moet de rest raden of dat verhaal waar of niet waar is, wat heel grappig was. Om een uur of 2 ben ik uieindelijk naar bed gegaan.