Campo Grande en de Pantanal

22 mei 2017 - Bonito, Brazilië

Dag 106:
Vandaag was een rustige ochtend. We moesten onze backpacks weer inpakken, rustig ontbijten, m'n blog bijwerken, skypen met Tim. Om 16:00 hadden we de bus naar Campo Grande. We moesten met een minivan de grens over, wat best krap was, want er werden met zoveel mogelijk mensen in een busje gepropt. Toen we de grens over waren moesten wee overstappen op de bus. Toen we aankwamen bij onze buscompany bleek echter dat we meer dan een uur te vroeg waren en we wisten al snel ook de reden. Een vriend van de vrouw bij de bustickets was een tourguide in de pantanal en hij wilde zijn tour verkopen. Hij wist ook onze namen al en had een heel uitgebreid verhaal. Toen wij aangaven dat we er even over na wiilde denken werd hij bijna boos en kwam de ene leugen na de andere.. We zouden het in Campo Grande niet meer kunnen boeken, zijn company was de beste en de goedkoopste. Dat bleek achteraf allemaal echt onzin te zijn.  Het was een iets minder relaxte bus dan de vorige keer, want we hadden normale stoelen, maar de bus was wel half leeg, dus we hadden 2 stoelen per persoon. Om 7 uur kwamen we aan in Campo Grande. Toen we de bus terminal inliepen kwam er alweer een andere guide naar ons toe die ons ook wel een pantanal tour wilde verkopen. Waren wij blij dat we het niet bij die irritante vent hadden geboekt ;) Hij had zijn praatje gedaan en was een stuk goedkoper dan die andere, dus we hebben bij hem de toer geboekt. Hierna heeft hij ons via de pinautomaat bij ons hostel afgezet, wat super fijn was. We hebben alvast van het lekkere uitgebreide ontbijt genoten, waarbij ook hele vreemde dingen lagen, zoals pizza en kipnuggets. De pizza vond ik er niet zo smakelijk uitzien, maar kipnuggets had ik best zin in :p  Na het ontbijt heb ik nog even met mijn ouders geskyped en daarna zijn we nog even naar een parkje gegaan, nouja park, want het was behoorlijk groot. De rest van de stad was behoorlijk groot, met veel grote moderne flatgebouwen, dus het was best apart om ineens een park te hebben. We hebben in het park gekaart met biertjes die we in de supermarkt hadden gekocht en hebben daarna nog een rondje gelopen. Aan de overkant van het water zagen we al 1 capibara :) Toen de capibara ineens in het water plonsde, dacht Milou dat hij viel. Ze wilde er al bijna achteraan om hem te gaan redden. Toen we iets verder liepen, bleek dat er enorm veel capibara's in het water zaten. Blijkbaar kunnen ze dus gewoon zwemmen :p In het park zaten hele capibara families. Het zijn echt grappige beesten, echt een soort reuze cavia's. Na het park was het alweer tijd voor avondeten en we hadden op tripadvisor een sushi restaurant gevonden. We waren aan het begin de enige in dat restaurant. Verder is Campo Grande ook niet heel toeristisch, omdat de meeste toeristen vanaf de bushalte of het vliegveld gelijk de pantanal ingaan. Dat kon je wel merken aan de bediening. Toen we aankwamen was de keuken nog niet open, maar we kregen al wel wat sushi met mango om te proeven. Daarna kwam hij de chef aan ons voorstellen en hij zei dat hij en present voor ons ging maken. Toen kregen we nog meer gratis sushi. 6 stukjes met zongedroogde tomaat en roomkaas en rucola, wat apart, maar echt heel lekker was. Hierna moesten we gewoon bestellen, we kregen helaas niet alles gratis. Maar we kregen nog wel een gratis toetje :p Het was dus een goede keuze om weer een keer sushi te eten :) Na de sushi zijn we op tijd naar bed gegaan, want we waren gesloopt van de busreis en de dag daarna wilde we fit aan onze tour naar de pantanal beginnen.


Dag 107:
Vanochtend hebben we nog even 1 keer van het uitgebreide, gekke ontbijt genoten en uiteindelijk werden we om half 10 opgehaald. Het was nog een aardige reis naar de pantanal. Het was in totaal nog zeker 4 uur rijden. Onderweg hadden we lunch en uiteindelijk moesten we overstappen op een soort open jeep. Hier begon onze tour. We zaten in een groep met twee jongens uit Israel en een stelletje uit Nederland, waarvan de jongen uit Italië komt, maar nu in Nederland woont. Wel een gezellig groepje. De jeeptour was al heel relaxed. Het fijne was dat je hard genoeg ging om geen last te hebben van de muggen, want die zitten hier heel erg veel.. We hebben al een Capibara familie gezien, twee toekans die overvlogen, heel wat andere vogels, apen en krokodillen. Ik merk nu wel dat ik het allemaal veel minder spectaculair vind, omdat we dit in de pampas natuurlijk ook al hadden gezien. Ik had al heel snel zoiets van: Ohja, weer een aap.. Maar de omgeving is heel anders en heel mooi. Onderweg kwamen we ook nog langs een boerderijtje waar ze hele kleine schattige biggetjes hadden :) Toen we aankwamen in de Lodge kregen we een korte rondleiding, hebben we nog een potje gekaart met de rest van ons groepje en toen was het alweer tijd voor avondeten. Na het avondeten hadden we nog een nachttour. Met zaklampen gingen we het gebied in. We kwamen op de heenweg al papagaaien tegen. Blauwe ara's en van die rood met blauwe ara's. Verder zagen we ook weer een hoop capibara's. Onze gids vertelde dat deze in de natuur maar maximaal 5 jaar leven, omdat ze eigenlijk altijd worden opgegeten door krokodillen, slangen, poema's of jaguars.. In beschermde omgegingen, zoals een dierentuin kunnen we 45 jaar oud worden. Ook zagen we grote vogelspinnen, een hertje in de verte en we zijn de meest giftige slang van hier tegengekomen. Als je door deze slang gebeten wordt heb je binnen een uur hulp nodig, anders overleef je het niet. Ik bleef dus maar een beetje op een afstandje ;) Heel fijn ook dat onze gids vertelde dat ze meestal met z'n tweeën zijn als koppel, maar dat deze alleen was... Na onze nachtwandeling hebben we nog een potje gepoelt op de meest scheve tafel ooit met maar 5 ballen in totaal :p en nog meer gekaart op een kamer van een van onze mede groepsgenoten, waarbij de airco het wel doet.. Onze airco deed het dus helaas niet, waardoor het mega warm was in onze kamer vannacht, daardoor dus helaas niet zo fantastisch geslapen.. Maar ik vind het uberhaupt al best bijzonder dat ze hier airco hebben.

Dag 108:
Vandaag ging de wekker om half 6, want om 6 uur stond het ontbijt klaar.. Na het ontbijt gingen we piranha vissen. Dit hadden we ook al gedaan in de pampas, alleen vingen we hier iets meer :p Ik heb eigenlijk niet echt piranha gevist, want ik heb twee vissen gevangen die allebei geen piranha's waren. Onder andere een catfish (geen idee wat de Nederlandse vertaling is) die ook nog best redelijk groot was :) In totaal hebben we met z'n allen 14 vissen gevangen, waarvan ongeveer de helft piranha's, 4 catfish en twee andere soorten. Die tweede van mij was uniek :) Na het vissen hebben we gezien hoe onze gids de vissen schoonmaakte, door de buitenste huid eraf te schrapen en de organen eruit te halen en uiteindelijk werden de vissen onderdeel van onze lunch :) Zo is vissen wel leuk, als je ze ook daadwerkelijk op gaat eten. Na de lunch ging de rest de walking tour doen, maar dat was voor mij niet heel verstandig. Je moet tot ongeveer je kniën het water in en dat zou betekenen dat ik met die wond in het vieze water moest. Hij is bijna dicht, maar nog niet helemaal en ik wilde het risico niet lopen, dus ik ben in de lodge gebleven. Uiteindelijk helemaal niet zo verkeerd, want de rest was nog maar 5 minuten weg en het begon keihard te regenen en onweren :p Toch niet zo heel erg een wond op je been. Na hun wandeling hebben we weer wat gekaart (Tja, je moet wat als je geen internet hebt ;)). Verder hebben we die avond niet zo heel veel gedaan en zijn we op tijd naar bed gegaan.

Dag 109:
Onze dag begon met een boottochtje. Het weer was helaas niet zo fantastisch. Op het moment dat wij de auto in stapte om naar de boot toe te gaan begon het te regenen.. De jeep was ook niet zo fantastisch, want hij startte alleen als hij eerst geduwd werd :p Door de regen hebben we niet zo heel veel dieren gezien tijdens de boottrip, omdat de dieren schuilen voor de regen. Op een gegegeven moment werd het wel weer even droog, waardoor we in de verte nog wel apen konden zien, capibara's en verschillende soorten vogels. Na het boottochtje was het weer tijd voor lunch en na de lunch hadden we even vrije tijd. Daarna had de gids een aangepaste wandeltocht bedacht, zodat ik ook mee kon. Je hoefde hierbij niet door het water. We gingen naar een gebied met de auto, waar de gids zelf ook al 5 jaar niet was geweest, omdat hij daar alleen heel gaat als het water echt veel te hoog staat. Ik  vond het heel leuk dat ik ook nog even mee kon met een wandeling en we hebben redelijk wat dieren gezien. Vooral weer heel veel vogels, maar ook apen, blauwe ara's, toekans, wilde varkens en heeel veeel muggen!! ;) Het gebied waar we doorheen liepen was ook heel mooi. Na de wandeltocht moesten we lopend over het pad terug naar de lodge. Onderweg kwamen we nog aligators tegen en op een gegeven moment wees onze gids naar een nest en hij zei: Daar liggen een soort wasberen in te slapen (de puntneuzige wasberen ;)). Hij maakte wat lawaai en toen kwamen ze uit hun nest en het waren er best veel. Toen we weer verder liepen stopte de gids op een brug en begon gekke geluiden te maken. Na een tijdje zagen we een soort otters boven water komen in de verte. Hij was blijkbaar met ze aan het communiceren :p Deze soort van otters kunnen blijkbaar kaaimannen eten :p Na onze wandeltocht zaten Elise en ik een spelletje te doen en toen kwam de gids naar ons toe met een soort vrucht. Blijkbaar kan je van het sap van de vrucht een soort tatoeages maken die 2 maanden blijven zitten. Ons leek dat wel grappig, dus we bedachten vanalles wat we konden tekenen. Elise wat het meest enthousiast. We hadden een teken bedacht wat we alledrie ergens deden. Ik in m'n nek, Elise op haar pols en Milou op haar enkel. Verder had Elise nog een inca teken in haar nek en ik een snorretje aan de zijkant van mijn wijsvinger. Het leuke was dat het de dag zelf doorzichtig was en steeds donkerder werd, maar pas de dag erna zou je echt zien hoe donker het was. Die avond leek er nog niks aan de hand. We hadden het goed laten drogen en toen de gids zij dat het droog was hield ik mijn vingers pas weer tegen elkaar. Die avond hebben we het dobbelspel van Colonisten van Catan gedaan en zijn we natuurlijk weer vroeg naar bed gegaan.

Dag 110:
21 mei, m'n verjaardag en ik werd wakker met twee hele vieze blauwe vingers en een vieze blauwe vlek in mijn nek :p De inkt van gisteren was blijkbaar een beetje gaan afgeven. Elise werd wakker met hele blauwe vingers en een vlek op de zijkant van haar gezicht. Milou had alleen een beetje blauwe vingers en haar enkel zag er best mooi uit. Elise haar nek overigens ook (die had ik natuurlijk gemaakt ;)). Gelukkig ging het er met hard boenen met make-up remover wel enigszins af. Toen we naar het ontbijt gingen begon iedereen happy birthday te zingen en Elise en Milou hadden een fantistisch bord voor me gemaakt en ik kreeg cadeautjes :D Een potje nutelle en chocolaatjes :) en van de hele vriendinnengroep en quadritje ergens nog tijdens de reis :) Het was wel heel gek om hier mijn verjaardag te vieren. Er was geeneens bereik, dus de mensen met wie je het thuis altijd viert kunnen je niet eens een berichtje sturen.. Maar door Elise en Milou voelde ik me toch een beetje jarig ;) We gingen die ochtend paardrijden en het weer was perfect. Geen regen en geen zon :) Perfect weer op te paardrijden. We moesten eerst weer met de jeep (die weer even geduwd moest worden :p) naar de plek waar we gingen paardrijden. Deze plek zag er echt heel mooi uit. De paarden hebben hier echt zoveel ruimte. Mega grote weilanden midden in de pantanal en ze staan alleen maar buiten. Onze paarden stonden al klaar. Elise had er eigenlijk echt totaal geen zin in, maar ze had ervoor betaald en ging toch maar mee. Milou en ik zagen een grote, mega rustige staan en dachten gelijk, die is voor El en dat klopte ook. Hij was echt de rust zelve. Milou had een van de sloomste van allemaal en die van mij kon er niet zo goed tegen om achteraan te lopen en wilde de hele tijd overal voorbij. We kregen een soort blauwe bouwhelmen op en toen konden we gaan. Het was echt een fantastische rit. Alleen maar stappen, omdat er ook mensen waren die nog nooit hadden gereden, maar dat was niet erg, want zo kon je tenminste van de omgeving genieten. Vooral weer heel veel vogels gespot en nog waat kaaimannen in het water waar wij met de paarden doorheen liepen... Ik vroeg nog wat er zou gebeuren als een van de paarden op de kaaimannen zouden gaan staan en toen zei de gids: He bites the horse.... Oke, maar hopen dat dat niet gebeurd dan. We gingen ook best wel diep door het water. Zeker tot aan de buik van de paarden, dus soms moesten we goed onze benen omhoog houden. Aan het einde van de rit mochten degenen die dat wilde over een stuk grasland nog even hard. Hij gaf aan dat het je waarschijnlijk niet zou lukken, omdat de paarden gewend zijn dat als ze terug zijn gelijk eten kregen. Ik moet toegeven, op de heenweg gingen ze langzamer dan op de terugweg, maar hard gingen ze zeker wel :D Wel leuk om heel even ook nog echt paardgereden te hebben. Het was echt heel gaaf om hier te paardrijden. Zelfs Elise vond het echt heel leuk!! Nog even en ze wordt een echt paardenmeisje en gaat haar kamer volhangen met paardenposters en ze neemt een abonnement op de penny (grapje die ze zelf maakte :)). Na het paardrijden moesten we de paarden nog voeren en vervolgens gingen we weer terug naar de lodge. Even douchen, lunchen, tas inpakken en door naar Bonito. Het was een lange rit. We moesten eerst in de jeep naar de hoofdweg en vervolgens op de hoofdweg overstappen in een busje en daarna weer overstappen van het busje naar een auto. Ik zat voorin en op een gegeven moment begon het keihard te regenen. De bestuurder reed echt als een achterlijke. 100 km/h op een 60 weg en door de bochten ging hij minstens 80. Inhalen op punten waar het niet in mijn hoofd op zou komen om in te halen. We slipten 2 keer een beetje weg. Net op het moment dat we er wat van wilde zeggen ging hij gelukkig zacher rijden en kwamen we aan in Bonito. We werden afgezet in hetzelfde hostel waar dat andere stel al een nacht had geboekt en het was wel prima voor 1 nacht. Er was wifi, dus ik kon al mijn verjaardagsberichtjes nog even lezen ;) Hierna zijn we nog even ergens een hapje gaan eten. We wilde een taxi nemen, maar de eigenaar van het hostel stelde voor om ons wel even af te zetten, dus dat was heel relaxed :) We hebben lekker gegeten en namen vervolgens een taxi terug die 20 reaal vroeg voor 3 minuten, dat is meer dan 6 euro!!! Wij vonden dat achterlijk duur, maar na een hoop heisa met de taxichauffeur (die maar in het Portugees tegen mij bleef schreeuwen) hebben we het maar wel gewoon betaald..  Daarna gingen we naar bed.
 

Foto’s