Derde week in Cuba

22 februari 2017 - Playa Larga, Cuba

Dag 17:
Ik heb afscheid genomen van de twee Duitse jongens. Zij hebben korter de tijd en moeten terug richting Santiago en Havana. Ik wil wat meer zien van de natuur en vind tot nu toe de kleine plaatstjes en vooral Baracoa het leukst, dus ik neem een andere route terug naar Havana en ga via Holguin. Het was wel gek om doei te zeggen en nu echt alleen verder te gaan reizen. Vanaf de eerste dag Havana heb ik eigenlijk elke dag doorgebracht met anderen, aan het begin een heleboel verschillende mensen en de laatste paar dagen eigenlijk alleen met de Duitse jongens (Nico en Max) en de man uit Oostenrijk (Hannes). Het was ondertussen wel tijd om een keer kleren te wassen en aangezien ze hier nergens een wasmachine hebben werd het een handwas, waar ik anderhalf uur mee bezig ben geweest, want het moest in een klein wasbakje met alleen koud water.. Verder besloot ik naar het Wifi plein te gaan om mijn volgende blog online te zetten en wat foto´s erbij te doen. Wifi is hier goed, omdat het een klein plaatsje is en niet mega toeristisch, dus de foto´s zijn gelukt. Verder heb ik ook even met Tim gebeld :) Hierna besloot ik om er een lekker relaxed dagje van te maken. Ik wilde een taxi nemen naar hetzelfde strand als de dag ervoor, maar daar vroegen ze 20 cuc voor. Vond ik veel te veel, maar op dat moment kwam er een man langs rijden met een oude minitruck die raakte aan de praat met de man die mij een taxi probeerde aan te smeren. Uiteindelijk kon ik met de truck mee voor 10 cuc heen en terug. Het bleek geen taxi te zijn, maar deze man ging toevallig ook naar het strand. Onderweg een paar keer gestopt, omdat er mensen stonden te liften en er was ruimte zat. Ik vond het geen probleem. Ik kon een paar simpele gesprekjes voeren in het Spaans, dus zo leer ik dat ook weer een beetje. Ik heb 3 uurtjes op het strand gelegen. Ik probeerde om een boek te lezen, maar daar was ik te moe voor. De afgelopen nachten waren gemiddeld 4 uur.. Maar ik heb uiteindelijk wat muziek geluisterd en ook nog een half uurtje geslapen. om half 6 ben ik met dezelfde truck weer terug gereden. Ook op de terugweg werden er weer lifters opgepikt. Onder andere een jonge vrouw met een baby. Ik zeg niet snel dat ik een baby schattig vind, maar deze was echt heel lief. De auto wiebelde als een gek en de baby werd echt alle kanten op geschut, maar hij bleef heel lief naar me glimlachen. Een gemiddelde Nederlandse baby had het denk ik allang op een krijsen gezet. Eenmaal terug in Baracoa ben ik gaan douchen, en ik heb voor het eerst in mijn leven alleen in een restaurant gezeten. Ik had mooi even de tijd om te bekijken wat ik in de laatste week alleen in Cuba wil gaan doen. Naast mij zaten een paar Duitsers (alweer...!!) en 1 daarvan verontschuldigde zich, omdat zijn zoontje keihard aan het krijsen was, hierdoor raakte ik met hem aan de praat. Hij was net in Holguin geweest en kon me daardoor wat leuke plekken laten zien op de map in de lonely planet. Uiteindelijk vroeg hij nog of ik met hun groepje mee wilde naar de live salsamuziek op het plein, maar ik was echt te moe. Na al die korte nachten, slecht slapen en drukke dagen was dit het moment waarop ik echt de moeheid voel, omdat ik vandaag zo weinig heb gedaan. Ik besloot om gewoon lekker om 10 uur naar bed te gaan. Morgen gaat de wekker weer om 6 uur, omdat om 7 uur de colectivo voor de deur staat. Ik liep naar mijn kamer en kreeg echt een hartverzakking toen ik een mega dikke vette snelle spin zag. Hij was echt zeker 3 cm breed, dus ik durfde hem zelf echt niet weg te halen, vooral omdat hij ook heel snel was... Ik besloot naar beneden te gaan en in mijn beste spaans heb ik geprobeerd uit te leggen dat er een hele grote spin in mijn kamer zat. De vrouw van de casa riep haar man en toen ze de spin zagen lachtte ze me vierkant uit. No es grande!! Ik vroeg of er dus inderdaad grotere spinnen leven hier en het antwoord was ja.. Fijn, nu zal ik echt lekker slapen vannacht. Gelukkig hadden ze deze wel voor me weggehaald.

Dag 18:
Vanochtend ging vroeg de wekker. Half 7 ontbijt en om 7 uur stond de taxi collectivo voor de deur. Cubanane zijn mega traag als het om werken gaat. Vooral in de supermarkten, banken en etecsa (internet) kantoren moet je geen haast hebben, maar taxi's zijn eigenlijk altijd netjes op tijd. Misschien zijn ze bang dat als ze niet op tijd komen dat je er dan met een andere vandoor gaat. Er waren twee trucks. Niet echt heel comfortabel, want het was een truck met twee bankjes, waardoor je zijwaarts achterin zat. Gelukkig zat ik alleen met een Amerikaanse vrouw en twee Cubaanse mannen in de auto. Een cubaanse man hoorde blijkbaar bij de Amerikaanse vrouw, het duurde even voordat ik dat doorhad, maar ik snapte ook ineens waarom hij zo goed Engels kon. Na 2,5 uur over een van de slechtste wegen van Cuba (de weg van Baracoa naar Moa, het grootste gedeelte is niet eens verhard en overal gaten waar ze omheen slalommen), moesten we switchen van auto. Een gedeelte ging naar de all-inclusive resorts en een gedeelte naar Holguín. Ik kwam in een grote oltimer met oa een Duits stelletje en een man uit Nederland. Na een tijdje gekletst te hebben in de auto hadden we besloten een casa te delen voor 1 nacht. Ik wilde voor 2 nachten blijven, dus het moest nog steeds een zo goedkoop mogelijke casa worden ;) Uiteindelijk hebben we bij de eerste beste casa aangebeld die een beetje in het centrum was en zij hadden wel plek. Ik hoefde de tweede nacht maar 15 cuc te betalen inclusief ontbijt, dus prima!! Na wat opfrissen hadden we met het Duitse stelletje afgesproken. Met z'n vieren zijn we Holguín gaan verkennen, maar dit is toch wel echt de lelijkste stad tot nu toe. Het grote (mooie...) plein waren ze aan het renoveren, dus dat was een grote puinhoop en er waren weinig interessante, mooie gebouwen. We besloten een ijsje te eten bij een van de beste ijssalons van Cuba, waar je met Cubaanse peso betaald, dus mega goedkoop ;) van binnen zag het er echt niet uit. Een hele kale bedoeling en overal vliegen, maar nu we er toch waren hebben we maar een ijsje besteld. Een klein ijsje, ik hoopte op 1 bolletje, maar een klein ijsje hier is blijkbaar 5 bolletjes met voor ieder bolletje een koekje. Blijkbaar is dat inderdaad klein, want alle Cubanen om ons heen zaten minstens 10 bollen met cake en koekjes naar binnen te werken. Ik heb het niet allemaal opgegeten, maar het ijs was inderdaad heel lekker. Hierna besloten we naar een uitkijkpunt te gaan, meer dan 400 traptreden omhoog, dat wordt spierpijn morgen.. Het uitzicht was oke, je kon de hele stad zien, maar daar is dan ook alles mee gezecht. We hebben daar de zonsondergang bekeken en zijn toen weer naar beneden gegaan voor avondeten. In de lonelyplanet stond een restaurant wat heel goed moest zijn en ook niet al te duur, dus daar zijn we gaan eten. Het eten was ontzettend goed, maar veel te veel. Ik had lam en ik heb denk ik de helft opgegeten. Als ik Holguin heel kort zou moeten omschrijven, dan is het de stad van veels te veel eten. We hadden ook nog extra rijst besteld, dat hadden we misschien niet moeten doen. Na het eten zijn we naar een rooftop terrasje gegaan en daar hebben we wat cocktails gedronken. De jongen van het Duitse stelletje en de Nederlandse man waren wel in om nog ergens te dansen, dus we hebben aan een Cubaanse jongen gevraagd waar dat het beste kan. Hij stuurde ons naar club Bariay, een van de grootste van Cuba. Het was meer een soort openlucht concert. Overal stonden tafels en stoelen en er was een groepje live salsamuziek aan het maken, het klonk alsnog wel leuk, dus we besloten te blijven. Zoals altijd in Cuba werden op een gegeven moment de stoelen aan de kant geschoven en begon iedereen te dansen. Er werd wat gewone discotheek muziek aangezet, met voornamelijk reageton. Een Cubaanse vrouw vond blijkbaar dat mijn dansmoves echt niet konden, want ze tikte me aan en begon me wat dansmoves uit te leggen. Na een half uurtje kwam er ineens een man op het podium met alleen een microfoon. In Nederland heb je dj's die soms door de muziek heen roepen, dingen zoals: handen in de lucht, of jump, jump, jump, jump.. Dat begon deze man ook te doen, maar dan continue, max 5 seconden tussen elke zin die hij in het Spaans begon te brullen. Bovendien stond het veel te hard, dat het gewoon pijn deed aan je oren.. Dat was voor ons het moment om naar huis te gaan. Toen ik thuis kwam, kwam ik erachter dat ik mijn tandenborstel en tandpasta in Baracoa heb laten liggen. Dat wordt morgen eerder de wekker zetten om op zoek te gaan..

Dag 19:
Na het ontbijt ben ik op zoek gegaan naar een tandenborstel en tandpasta. Het viel me mee, want de 3e winkel waar ik binnen stapte had beide, echter wel voor 7 cuc, maar ik wilde schone tanden, dus het kon me niet heel veel schelen hoeveel het kostte. Na de zoektocht ben ik snel weer terug gegaan naar de casa, want we hadden om 9 uur een taxi gereserveerd om met z'n vieren naar het strand te gaan. Wat ik eerder over de taxi's zei blijkt niet waar, want deze kwam niet opdagen. Na een kwartier te hebben gewacht zijn we naar het centrum gelopen en hebben we daar een taxi genomen. En het was nog goedkoper ook. We besloten twee stranden te bekijken. De eerste was bij een all-inclusive hotel. Alleen maar luie toeristen die de hele dag een beetje aan het strand liggen en niks ondernemen. Het strand was inderdaad heel mooi. Helderblauw water en superfijn bijna wit zand. Na een uurtje hadden we het wel gezien en zijn we naar het andere strand gegaan. Dit strand bleek er bijna exact hetzelfde uit te zien, het einige verschil was dat hier ook Cubanen mochten komen. Het was een mix van de minder luxe all-inclusive hotelgasten, normale toeristen en cubanen, wat de sfeer wel veel beter maakte. Hier hebben we nog even gelegen en om half 4 zijn we weer terug gegaan naar Holguín. Ik las in de lonelyplanet dat de nachtbus naar Havana ook in Santa Clara stopt (mijn volgende bestemming), de vrouw van de viazul busservice zij dat ik alleen de ochtendbus kon nemen. Ik vertrouwde de lonelyplanet meer en besloot net als de Nederlandse man mijn spullen te pakken en te proberen om nog in de bus van 19:00 te passen. Meestal als je in je eentje bent hebben ze nog wel een plekje over, ookal zijn alle plaatsen gereserveerd, omdat er altijd wel iemand niet op kon dagen. Dat heb ik tot nu toe al meerdere keren meegemaakt, dus op hoop van zegen. Om 5 uur hebben we nog met het Duitse stelletje bij hetzelfde restaurant gaan eten, daar hebben we afscheid genomen en we zijn naar de bushalte gegaan. Ik moest tot 19:00 uur wachten, omdat ze dan pas zou weten of er een plaatsje vrij was in de bus. Om 7 uur kwam ze me gelukkig vertellen dat er nog een plekje vrij was. De bus had zoals gewoonlijk vertraging, maar om 20:00 kon ik met de bus mee. Ik was blijkbaar best wel moe, want ik heb weinig van de busrit meegemaakt. Na een busrit van 8 uur heb ik afscheid genomen van de Nederlandse man, die ging naar Havana en heb ik een taxi genomen naar een casa redelijk dicht bij het centrum. Expres niet in het centrum, want dat zou duurder zijn. Ik betaal nu 20 cuc per nacht inclusief ontbijt. Niet heel goedkoop, maar Cuba is duur en het was midden in de nacht en ik wilde een bed. De vrouw in de casa was heel vriendelijk. Normaal moet je altijd eerst direct je paspoort geven en dan schrijven ze zo'n beetje alles over, maar zij vond het prima als ik dat de volgende ochtend deed. Nu lekker slapen.

Dag 20:
Het ontbijt in de casa was goed. Ik had echte aardbeienjam :D en de eieren waren lekker gekruid. Ik heb tijdens het ontbijt wat in mijn lonelyplanet gebladerd om te kijken wat er allemaal te doen is in Santa Clara. Ik heb een route voor mezelf uitgestippeld, zodat ik de belangrijkste dingen die hier te zien zijn zou zien. Verder moet ik vandaag vervoer zien te regelen naar Playa Larga. Daar is een mooi natuurpark en je kan daar supergoed duiken/snorkelen, dus daar wil ik heel graag heen. Er gaat alleen geen viazul bus heen, dus dat wordt nog even een gepuzzel ;) Na het ontbijt ben ik de stad ingegaan. Eerst langs de cubanacan (toeristeninfocenter in cuba), om te vragen hoe het met vervoer zat. Enige optie is taxi, maar dat wordt erg duur, dus ik ga nog even verder kijken of er geen collectivo heen gaat. Meestal staan er bij de viazul busstations veel taxi collectivo's dus ik besloot daar heen te gaan. Eerst maakte ik een stop bij het monument van Che Guevara. Onder het monument zijn hij en de andere belangrijke personen van tijdens de revolutie begraven. Onder het monument was ook een museum. Entree was gratis, dus ik besloot naar binnen te gaan en haakte aan bij een tour door een gids in het Engels. Het was erg indrukwekkend. Het monument was heel groot en het museum en de graven zijn een van de weinige gebouwen/dingen die echt worden bijgehouden hier in Cuba. Alles zag er mooi, nieuw en strak uit en bij ieder graf een verse bloem. Er wordt dus erg veel aandacht aan besteed. Na hier wat tijd te hebben doorgebracht ben ik naar het busstation gegaan. Van alle kanten vroegen taxichauffeurs: "taxi collectivo??", dus ik ben naar de eerste beste toegelopen en heb gevraagd of ik ook naar Playa Larga kan. Dat kon alleen voor 50 cuc.. Veel te duur. Blijkbaar gaan er bijna geen mensen vanaf Santa Clara naar Playa Larga. Wel vertelde de taxichauffeur dat ik mee kon met de collectivo naar Havana voor 25 cuc en dat ik dan in Jaguey Grande uit kon stappen. Uiteindelijk heb ik de prijs naar 15 weten te krijgen (jaja, ik begin het eindelijk te leren, het afdingen), want ik zou eerder uitstappen. Nu maar hopen dat er genoeg taxi's zijn in Jaguay Grande en dat ze niet al te duur zijn. Het begin is er in ieder geval. Hierna ben ik naar het grote plein gelopen. Onderweg hiernaartoe werd ik aangesproken door een Duits meisje, zij vroeg of ik ook alleen reisde en we raakte aan de praat. Helaas willen we allebei een andere kant op, dus samen verder reizen gaat hem niet worden, maar we hebben in ieder geval samen afgesproken voor het avondeten. Ik ben doorgelopen naar de sigarenfabriek, helaas gesloten. Voor de fabriek was wel een man die beweerde dat hij de eigenaar was. Hij zei dat hij mij wel sigaren wilde verkopen. Ik vertrouwde het niet helemaal, maar liep toch mee. Ik wil ze namelijk wel kopen, maar in de winkel zijn ze belachelijk duur en ik heb van een aantal anderen gehoord dat als je ze in vinales koopt ze soms beschimmeld zijn.. Ik liep met hem mee naar zijn huis naast de fabriek waar hij een aantal pakjes had liggen. Ik had gelezen dat ze gesealed moeten zijn willen ze echt zijn en deze zagen er behoorlijk gesealed uit, dus mochten ze fake zijn, dan zijn het in ieder geval goede fake sigaren ;) Hij begon bij 40 cuc, maar ik legde hem uit dat ik er niet zoveel geld aan uit wilde geven. Uiteindelijk heb ik 20 cuc betaald voor 8 sigaren. Het zijn coshiba sigaren en dit schijnen een van de beste te zijn. Op hoop van zegen dan maar. Grote kans dat ik zelf het verschil niet eens zal merken. Onderweg naar de casa zag ik een meisje (toerist) zoekend om zich heen kijken. Ik vroeg aan haar of ze het kon vinden en zo raakte we aan de praat. Ze kwam uit Italië en kon redelijk Engels. Ze wist niet hoe ze naar het grote plein moest komen, dus ik ben met haar meegelopen (jaja, ik heb iemand de weggewezen, dankzij maps.me, dat dan wel) en we hebben wat gepraat. Ook met haar heb ik voor die avond afgesproken. Wel voor na het eten, want zij had al toegezegd om in haar casa te eten. Hierna ben ik teruggegaan naar mijn casa. Samen met het Duitse meisje ben ik naar een restaurant gegaan die beschreven stond in de lonely planet. Niet al te duur en goed eten, en dat was het inderdaad. Het was gezellig en na het eten zijn we naar het grote plein gegaan. 10 minuten na de afgesproken tijd was het Italiaanse meisje er nog steeds niet. Een Canadese jongen kwam naar ons toe met de vraag of we ook op een Italiaans meisje stonden te wachten, we wachtten dus op dezelfde persoon :p We besloten net weg te gaan toen ze aan kwam gelopen. Italiaans he, die nemen het niet zo nauw met de tijd. We besloten naar een feestje te gaan dat elke zaterdag avond is. Er was eerst een soort theatervoorstelling met transgenders en daarna aansluitend een feestje. We kwamen binnen en de theatervoorstelling was al zo goed als afgelopen, dus wee hebben de laatste 5 minuten meegepakt. We besloten eerst nog een kijkje te nemen op een rooftop terras met salsamuziek. Het uitzicht was heel erg mooi, maar de muziek stond veel te hard, dus we zijn terug gegaan naar het andere feestje. Ik werd op mijn schouder getikt. Wat bleek, mijn taxichauffeur van de volgende ochtend (om 8:00!!!) stond half bezopen in de rij voor een ticket voor hetzelfde feest. Ik hoop maar dat hij morgen in staat is mij veilig naar mijn volgende bestemming te brengen. We zijn naar het feest gegaan en het was erg bijzonder. Alle toeristen die bij de show nog aanwezig waren, waren nu gevlucht en de Cubanen die over waren, waren of ultra gay of transgender, maar de muziek was goed en alleen de jongen uit Canada werd lastig gevallen, dus we besloten te blijven. Om 1 uur was het afgelopen, gelukkig maar, dan heeft mijn taxichauffeur misschien genoeg tijd om weer nuchter te worden.. Na het feest heb ik afscheid genomen van het groepje waar ik een leuke avond mee heb gehad en ben ik naar mijn casa gegaan.

Dag 21:
Na een vrij karig ontbijt (ik denk dat mijn host het te vroeg vond voor eitjes bakken) werd ik opgehaald door een andere taxichauffeur. Ik denk dat die andere toch een te grote kater had. In de taxi zat ook een Cubaans gezin, waarvan de vrouw redelijk Engels kon. Met mijn gebrekkige Spaans en haar gebrekkige Engels konden we toch een aardig gesprek voeren. Ik werd afgezet in Jaguey Grande en moest een klein stukje lopen voordat ik een taxi tegenkwam. Het was eigenlijk geen taxi, maar gewoon een auto die vroeg of ik een taxi wilde. Ik ben ingestapt, want ik had geen zin om 30 km te lopen. Onderweg naar Playa Larga kwamen we politie tegen. Het bleek dat zij mij helemaal geen geld hadden mogen vragen, dat mogen alleen echte taxi's. Volgens mij heb ik nog nooit legaal in een taxi gezeten dan, maar dit was gelukkig niet mijn probleem. De taxichauffeur vertelde mij heel vlug dat ik tegen de agent moest zeggen dat ik aan het liften was en dat zij zo vriendelijk waren geweest om mij voor niks mee te nemen. Ik deed maar wat hij zij, want ik wilde geen gezeik en wilde naar playa larga. Anders zou ik misschien stranden in de middle of nowhere.. Na een kwartier papierwerk konden we eindelijk verder. Ik maakte nog een grapje dat ik niks hoefte te betalen, maar gaf hem uiteindelijk toch maar gewoon de 10 cuc. Ik werd afgezet bij de casa die de host uit mijn vorige casa had geregeld en de vrouw hier was heel vriendelijk. Ze gaf me een hele uitleg met alles wat hier te doen is en ik besloot een snorkeltrip. Ter plekke kon ik nog bepalen of ik niet toch liever wilde duiken, maar ze wist niet precies hoe duur dat was, dus dat wil ik eerst even afwachten. Ze vroeg of ik in de casa wilde eten en ik besloot dat te doen. Daarna ben ik naar het strand gegaan. Het strand is hier niet heel boeiend, vergeleken met alle andere stranden die ik tot nu toe heb gezien. Ik lag even in de zon toen ik werd aangesproken. Een Deense jongen en twee Deense meisjes die we eerder in Baracoa hadden leren kennen stonden voor me :p Na een tijdje gepraat te hebben besloot ik met hen mee te gaan naar een of ander krokodillenpark. Het park was niet heel bijzonder. Toen we er een beetje doorheen liepen werd er opeens door iemand een krokodil op mijn schouders gelegd. Hier zat ik eigenlijk niet op te wachten, want natuurlijk verwachten ze geld, maar de Deense jongen had al een foto genomen en inderdaad: 1 cuc. Nouja, ik heb tenminste de foto. Na het park ben ik weer terug gegaan naar mijn casa. Ik was echt gesloopt, dus ik heb een middagdutje gedaan van 2 uur. Hierna was het tijd voor mijn avondeten. Het eten was goed, weer rijst, maar ze had de kip zoet gemaakt met honing oid, wat echt heel lekker was en echt knapperige bananenchips :) Na het eten ben ik in mijn boek begonnen, best gek dat ik daar nog niet eerder tijd voor heb gehad.

Dag 22:
Vandaag werd ik om half 10 opgehaald door een oude schoolbus. Ik dacht in eerste instantie dat ik zou gaan snorkelen, maar blijkbaar was duiken maar 10 cuc duurder en kon ik ter plekke nog van gedachten veranderen, dus het werd duiken ;) De groep uit de bus werd opgesplitst in 4 groepen. De mensen die gingen snorkelen, beginners duiken, open water divers en de advanced divers. Ik had mn padi voor open water duiken, dus dat werd het. Ik hoopte maar dat ik het nog een beetje wist, want het is 7 jaar geleden :p We waren met een groepje van 6, wat erg gezellig was. Er was een meisje uit australië met wie ik het goed kon vinden en een jongen uit Duitsland die er met z'n vader was. Gelukkig kregen we een korte uitleg en werd onze uitrusting door de guides gereed gemaakt. Het duiken was echt heel gaaf. De eerst duik was 36 minuten en 15 meter diep. Er zwommen veel verschillende soorten gekleurde vissen en veel verschillende soorten koraal. Na een eerste duik vroegen ze of ik nog een duik wilde doen. Tja, toen werd het toch ineens wel een stuk duurder dan het snorkelen, maar het was het geld wel waard. De tweede duik was op een andere plek en was nog mooier. Er was nog meer koraal en een soort diep dal waar je langs het koraal kon zwemmen en er was ook een oud schipwrak waar vissen omheen zwemde en koraal op groeide. Na de tweede duik hadden we even tijd om te relaxen aan het strand. Het bleek dat eigenlijk alle mensen die ik bij het duiken had leren kennen dezelfde dag nog vertrokken. De meeste mensen komen hier alleen voor het duiken en gaan dan weer verder en zij hadden allemaal een huurauto, dus dan is dat geen probleem. Helaas, dat wordt alleen eten vanavond, maar wat dat betreft heb ik tot nu toe heel veel mazzel gehad en heb ik echt een hoop mensen leren kennen, zeker voor Cuba, want omdat je geen hostels hebt is dat toch wel wat lastiger. Na de duik ben ik naar de wifispot gegaan om met Tim te bellen, daarna ben ik het andere strand bij playa larga gaan verkennen. Er waren allemaal casa particulares direct aan het strand die ook een soort restaurant/barretje was. Ik besloot bij eentje een broodje te eten en wat in mijn lonely planet te bladeren. Door de ober werd nog aan mij gevraagd of ik een vriend had. Ik had na mijn antwoord verwacht dat hij zou vragen of ik ook al een Cubaanse vriend had, maar dit was de eerste Cubaan die dat niet deed. Woow, er bestaan ook monogame Cubaanse jongens... Hierna ben ik terug gegaan naar de casa om me op te frissen en een boek te lezen. Terwijl ik aan het lezen was kwamen er twee Duitse vrouwen bij zitten. Zij sliepen blijkbaar in hetzelfde hostel. We raakten aan de praat en ik vroeg of ze zin hadden om met mij ergens wat te eten. Dat vonden ze een goed plan. Yes, ik hoef weer niet alleen te eten :) We besloten naar een restaurant te gaan met een rooftop terras die ik had gezien onderweg naar het strand die middag. Het eten was goed, maar de porties nogal klein, zeker voor Cubaanse begrippen. Na het eten zijn we in een van de casa particulara barretjes nog een cocktail gaan drinken. Er was ook live muziek en de sfeer gaf me echt een Cubaans vakantiegevoel. In een barretje aan het strand met palmbomen, livemuziek en een lekkere cocktail :) Na 1 cocktail zijn we terug gegaan, want ik moest de volgende dag weer vroeg opstaan, omdat ik een tour had geboekt naar een natuurpark hier in de buurt.

Dag 23:
Om half 9 werd ik opgehaald. Ik wist niet zo goed wat ik moest verwachten, want zo goed is mijn Spaans niet. Wat ik had begrepen van de gastvrouw in mijn casa is dat het een heel mooi gebied is, dus ik dacht prima, ben benieuwd. In de taxi zaten twee wat oudere stellen, waarvan 1 paar er echt uitzag als padvinders. Blijkbaar had ik een vogelspottoer geboekt... Jippie.. Het andere stel kwam uit Engeland en waren heel aardig. We raakte aan de praat en zij vertelde over hun casa en het fantastische eten. Ik was een beetje jaloers, want ze hadden ook nog eens de perfecte plek aan het strand. Toen zij dat dat me ook echt fantastisch leek, nodigde ze me gelijk uit om die avond ook daar te komen eten. Ik moest dan echt de kreeft proberen, want die was volgens hen echt goddelijk. Ik besloot dat te doen, ik had verder toch geen plannen en het was een aardig stel :) Het vogelspotten was eigenlijk best leuk. Ik deed gewoon met de rest mee en probeerde met mijn digitale camera de beste foto's te maken. En dat lukte me aardig. Met mijn kleine camera maakte ik mooiere foto's dan de meesten met gigantische lenzen en toestanden en iedereen was jaloers op mijn foto's vooral van 1 specifiek klein vogeltje :p Gelukkig was het niet alleen maar vogelspotten, maar leefte er ook andere dieren. We hebben onder andere krokodillen, een gigantische (niet gevaarlijke) slang, vleermuizen van heel dichtbij (je kon ze bijna aanraken), schilpadden en krabben. Het gebied was ook heel mooi. Een aantal meertjes tussen te rotsen met helderblauw water, waarvan je er in eentje ook kon zwemmen. Ik vond het wel een beetje gek dat je daar kon zwemmen, aangezien we 10 minuten daarvoor in een ander meertje de agressieve cubaanse krokodil hadden gespot, maar volgens de gids kwam die niet naar dit meer, omdat de rotsen waar het tussen lag te hoog was. Oke, dan gaan we daar dus maar vanuit.. Het was dus uiteindelijk best een leuke dag. Toen we terug kwamen heb ik even een middagdutje gedaan op het strand en vervolgens ben ik terug gegaan naar de casa om me op te frissen en verder te gaan in mijn boek.
 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

3 Reacties

  1. Henny Looijen:
    22 februari 2017
    Weer bedankt voor je mooie verhalen en de foto's
    we wensen je ook een mooie week met je ouders toe.
    Liefs oma
  2. Sil Huisman:
    24 februari 2017
    hoi Pauline ik krijg je reis verhalen door gestuurd van Jol en Ruud helemaal toppie wat een belevenissen fijn voor je hoor lekker genieten en we hopen op nog veel meer leuke verhalen liefs Oma Huisman
  3. Ruud en Jolanda:
    25 februari 2017
    Nou Pauline weer genoeg beleefd die derde week. Je raakt steeds meer bedreven in het regelen van allerlei dingen zoals slaapplekken, vervoer en het afdingen op de prijs.
    Deze week leuke dingen doen met je ouders. Tot de volgende blog.

    Groetjes Ruud en Jolanda.