laatste daagjes Cuba en eerste dag Lima

Dag 32.
De verhalen worden nu wat korter, want we maken niet veel meer mee hier. Ik ben er wel achter dat all-inclusive toch niet mijn ding is, hoewel ik wel van het ontbijtbuffet geniet ;) Ik heb nu wel twee culturen gezien. De Cubaanse cultuur en de luie all-inclusive cultuur, waar je echt niks meer ziet van de Cubaanse cultuur. Maar voor een paar dagen is het wel lekker. Vanochtend moest ik nog even m'n visum regelen. Als ik had geweten dat het hier zo snel ging, dan had ik in Havana niet eens een poging gedaan. Hoewel ik hoop dat ik geen problemen krijg op het vliegveld, want ik ben hier nu volgens mijn visum 1 dag ilegaal geweest, maar ga er vanuit dat dat toch geen probleem is. 's middags hebben we nog even gezeild. Je kon gratis een soort lasertje (klein zeilbootje) meenemen als je kon zeilen en er stond aardig wind, dus dat was wel leuk. M'n vader deed ook een poging, maar lag na een paar meter al om. Maar ik moet zeggen, hij had hem snel weer overeind en het ging voor de rest heel goed. Helaas zijn er geen foto's van. De man van de zeilboten wilde wel even een wedstrijdje doen tegen m'n vader, dus ik ben ook nog meegeweest op een catamaran. Voor de rest was het vooral veel in de zon liggen, boekje lezen, drankje doen en 's avonds zijn we bij een a la cart restaurant gaan eten. Om half 9 waren we welkom en in een uur tijd hebben ze er even snel een standaard 4 -gangen menu doorheen gejast. Je kan merken dat dit een staatshotel is en dat de mensen hier werken voor een schijtloon, want ze zijn totaal niet gastvrij, wat ik ook kan begrijpen. Na het eten was er nog een show, wat wel aardig was en daarna zijn we op tijd naar bed gegaan.

Dag 33.
M'n moeder en ik besloten dat we een stuk gingen wandelen naar Varadero. 7 km. Wij dachten een leuke route te nemen over de golfbaan, maar die was afgezet met een hek, dus werd het een nogal saaie route langs de snelweg, maar we hadden wel onze beweging gehad. In Varadero stond m'n vader al te wachten, we hebben een drankje gedaan en we zijn met de auto terug gegaan naar het hotel. Daar heb ik nog even met Tim gebeld, gelunchd van het buffet. Lekker om zoveel keuze te hebben. Ik kijk uit naar vanavond, dan mag ik weer van het buffet eten :p Verder hebben we de hele dag weer op het strand gelegen. We wilde nog duiken, maar vanwege de harde wind vandaag en morgen nog erger ging dat niet meer lukken. Verder 's avonds dus bij het buffet gegeten, met zoveel verschillende toetjes :D m'n moeder voelde zich niet zo lekker, dus ik ben samen met m'n vader nog een rondje langs het hotel en het strand gelopen. We vroegen ons wel af wat alle mensen zouden denken. Zo'n oude kerel met zo'n jonge vrouw :p Zeker omdat er die avond een romantic show was, waar we niet zijn geweest, maar toch.

Dag 34.
De laatste dag in Cuba. Het waaide erg hard, dus zijn we aan het zwembad gaan liggen, iets minder leuk dan het strand vind ik zelf, maar goed, het strand was echt te koud, omdat er ook zo nu een dan een wolk voor de zon schoof. Eigenlijk hebben we vandaag verder niks anders gedaan dan luieren aan het zwembad. Toch wel blij dat ik morgen doorkan naar Lima en mijn dagen weer wat spannender zijn en ik weer wat meer kan zien en doen. Vanavond gaan we nog ergens anders eten dan in het hotel. Het is een restaurant/bar/klein hotel naast het hotel, waar het eten heel goed schijnt te zijn, dus daar gaan we onze laatste avond in Cuba doorbrengen. Nu m'n tas inpakken, want morgen vroeg vertrek ik naar Lima. Het eten in het restaurant was vooral chique en lekker. Vooral het toetje. Echte stevige chocolademousse :D In het hotel was ook een bar op de bovenste verdieping, waar ze live muziek speelde en waar we onze laatste pina collada hebben gedronken (mijn laatste pina collada). Het zag er allemaal ook heel authentiek uit. Na het eten hebben we in de bar van ons eigen hotel gezellig nog een drankje gedronken en zijn toen naar bed gegaan.

Dag 35.
Vandaag mijn laatste dag Cuba. Ik heb nog een laatste keer genoten van het uitgebreide ontbijt en daarna zijn we in de auto gestapt onderweg naar het vliegveld in Havana. Mijn ouders vonden het leuk om samen nog ergens op het vliegveld koffie te gaan drinken, maar dat werd een hele onderneming. Ik denk dat we bij elkaar een half uur hebben moeten wachten tot we konden bestellen aan de bar, omdat deze Cubaansen wel heeeel traag waren.. Dat beloofde veel goeds voor de rest van de rijen die ik nog in moest, maar dat viel mee. Uiteindelijk was ik 2,5 uur van tevoren bij mijn gate. Ik werd opgehaald naar het vliegtuig door een oude connexion bus met bestemming: Het land van ooit :p nou dat wordt dan een lange busrit.. ;) De vlucht was oke. Ik zat naast een gorgelende man en de vrouw daarnaast moest echt vier keer naar de wc, plus de maaltijd in het vliegtuig bestond uit RIJST... maar verder prima. Op het vliegveld aangekomen was mijn tas de eerste die op de band kwam, dus dat liep allemaal lekker vlot. En Elise en Milou stonden me al op te wachten :) We zijn met de taxi naar ons appartement gegaan en daar hebben we vooral verhalen uitgewisseld. Elise en Milou hadden een voedselvergifteging opgelopen, dus echt veel konden we verderr ook niet doen.

Dag 36.
Mijn eerste echte dag Peru. We zijn eerst naar een soort mini supermarkte gegaan om ontbijt te halen. Ja, hier kan je gewoon zelf je ontbijt halen in een supermarkt :p Het is wel weer even schakelen. Het is hier allemaal beter geregeld en alles ziet er veel moderner uit. We hebben geprobeerd om bustickets online te boeken, maar mijn creditcard deed het niet, dus dat moesten we in de stad nog even regelen. We zijn met uber (soort taxi app) naar het oude centrum gegaan en hebben daar wat rondgelopen. We hebben in de China town wat gegeten en kwamen toen een touroperater tegen met het logo van onze bus, dus hebben we daar gevraagd wat de opties waren. Het was allemaal toch wat minder simpel dan we gehoopt hadden. We moesten uiteindelijk naar een standje in het winkelcentrum waar de bustickets werden verkocht, maar daar hadden we onze paspoort nummers voor nodig, maar die had Milou niet bij zich, dus hadden we Wifi nodig. Gelukkig hadden ze wifi in de starbucks daar vlakbij in hetzelfde winkelcentrum. Maaaar, dan moest je wel eerst wat kopen, dus daar maar een flesje water gekocht en uiteindelijk hebben we de bustickets kunnen boeken. Maar voor mij is het al een heel verschil dat hier uberhaupt dingen zijn zoals een starbucks en een mac donalds en gratis wifi op openbare plekken :p Milou maakte nog een grappige opmerking door te zeggen dat ze onze apeledido wilde weten (ze bedoelde appellido, wat je uitspreekt als apejido en wat achternaam betekend). Lima vonden we alledrie verder niet zo'n hele boeiende stad, dus morgen gaan we door naar Paracas. Na het geregel zijn we terug gegaan naar onze airbnb om even te relaxen. Ik moest nog behoorlijk wat kleren wassen en had nu eindelijk de beschikking over een wasmachine die ik gratis kon gebruiken (niet voor 4 cuc zoals in mijn laatste hotel in Cuba), dus we besloten wat was te draaien. Er was alleen niemand thuis, maar zo ingewikkeld zag de wasmachine er niet uit, dus we hebben maar gewoon een programmaatje aangezet. Na een uurtje besloot ik toch maar even bij de was te gaan kijken en dat was maar goed ook ,want als ik iets later was geweest was het water vanuit de badkamer de hele woning ingestroomd. De hele badkamer stond blank. Het was drie kwartier werk om al het water weg te werken met emmers en doeken die we uit de keukenla hadden gepakt. Gelukkig was er nog steeds niemand thuis. Op airbnb kunnen ze namelijk ook een mening over ons achterlaten... Toch denk ik dat ze heel blij met ons moeten zijn, want de badkamervloer was nog nooit zo schoon en het water wat van de keukendoeken afkwam was bijna zwart. Het was dus ook wel een keer nodig. De oorzaak van de overstroming bleek dat de afvoer van de wasmachine gewoon in de badkamer hing. We hebbben deze uiteindelijk maar in de douche gehangen en de wasmachine weer aangezet, maar we durfde hem niet meerr alleen te laten. Uiteindelijk was het best wel veel was, dus het was behoorlijk wat was in ons kleine kamertje :P Het enige bewijs van de ravage die we hadden aangericht waren de natte keukendoeken en de natte mat voor de douche. Vond ik dat we dat toch netjes hadden gedaan. Na onze siesta zijn we naar de fonteinen in de stad gegaan 7 km verderop met een uber taxi. Er scheen een mooie waterschow te zijn met allemaal gekleurde lichten enzo, helaas bleek dat wij de enige dag in de week hadden uitgekozen dat dit niet was... maandag. Maar in de buurt was wel een pizzahut :D eindelijk enigszins goede pizza ipv pizza met slappe bodem en plastic kaas ;) Uiteindelijk hebben we dus maar weer te taxi terug genomen naar het apartement. Dit bleek echter nog lastiger dan we hadden gedacht. Alle taxi's die we het adres lieten zien, schudden nee en zeiden noooo.. Oke, dachten wij, zitten we in een of andere criminelenbuurt ofzo. Gelukkig waren er een hoop taxi's die ons wel weg wilde brengen en er vormde zich een soort rij van taxi's en elke keer als er weer een weeg reedt konden we de volgende vragen. Gelukkig was er uiteindelijk eentje die ons wel mee wilde nemen. Ik was toch wel benieuwd waarom de rest ons dan niet wilde brengen, dus probeerden dat in het Spaans te vragen. Blijkbaar werken de taxi's hier in bepaalde districten en onze wijk was te ver weg en viel buiten hun district. Deze taxichauffeur mocht door heel Lima rijden, maar dat mochten ze dus niet allemaal. Dat was toch wel even een geruststelling, geen criminelenbuurt ;). Uiteindelijk hebben we in ons apartement nog een wasje gedraaid en deze goed in de gaten gehouden en een spelletje gedaan: Regenwormen. Totdat onze was klaar is. Hopelijk is het morgen droog.